Bu hafta dersimizde sınav yerine geçem bireysel olarak bir
konuşma yapmamız gerekiyordu. Bir haftalık bir hazırlık süreci vardı. Bu
konuşmada minimum 2- 2:30 dakika da kendimiz hakkında herhangi bir konuşma
yapmaktı. Öncelikle kendimden bahsetmeyi sevmediğim gibi anlatmayı da beceremem
doğrusu. Daha çok olayların içerisinde ne olduğumu ne olmadığımı aktarabilirim.
O yüzden lise yıllarımdan bir anımı, konuşmamda anlatmak istedim. Fakat süre
açısından çok sıkıntı yaşadım. Anlatmak istediklerimi 2:30 dakikaya sığdırmak
gerçekten zordu ve ister istemez hikayeyi bir şekilde bağlamak zorundaydım. O
yüzden hikayeyi ikiye ayırdım. Süre yeterli olursa devamını getirip
tamamlayabilirdim. Fakat bu konuşma esnasında olmadı J. Çünkü konuşma yaparken bunun
sıkıntısını yaşadım ve hikayeyi ilk
belirlediğim sonuca bağladım. İsterdim ki devamını getireyim çünkü eğlenceli kısmı
devamındaydı. Konuşma esnasında bazı eksikliklerimi gördüm. Belki eksiklik değildir
ama etrafa bakarken hiçbir göz teması kurmadım. Tamamen olayı yaşadığım anı
canlandırıp hikayeyi anlattım. Sürenin sonuna doğru göz temasım oldu özellikle
hocayla J. Diğer bir eksikiğim jest ve mimikler konusunda
belki yeterli performansı gösteremedim. Çünkü konuşma esnasında kontrol tamamen
sizin elinizde olmuyor. Ama sınav ve
bireysel performans olmasına rağmen yine
de eğlenceli bir ortam vardı. Keşke her sınav böyle olsa J
No comments:
Post a Comment